O szkole

Zgodnie z informacją zawartą w Skorowidzu powiatu jarosławskiego z 1902 r. szkoła w Wietlinie została założona w roku 1840, a w 1860r. została przekształcona w szkołę publiczną. Nadzór nad dwuklasową wówczas szkołą sprawowała Rada Szkolna Krajowa. Charakteryzując szkołę w Wietlinie, autor Skorowidza August Szczurowski napisał również: Język wykładowy ruski. Obecnie 2-klasowa. Budynek szkolny drewniany, zły. Dzieci w szkole w r. 1902: 238. Kierujący nauczyciel: Nabak Jakób, stały. Młod.: Wankiewiczówna Marya, prow. Nadetat.: Szłapecka Stanisława, prow. Przewodniczący Rady szkoln. miejsc.: ks. Doryk Teodor.

Prawdopodobnie przed rokiem 1920 wybudowano nowy, murowany budynek szkolny, który po kilkakrotnych przebudowach i modernizacjach służy nam do dnia dzisiejszego. Jeszcze przed rokiem 1911 szkoła została przekształcona w czteroklasową i w takiej formie przetrwała do tzw. reformy jędrzejowiczowskiej (1932r.). W latach 1932-1936 wietlińska szkoła miała status szkoły III stopnia (realizującej w ciągu siedmiu lat nauki zakres programowy siedmiu klas). Uczyło się w niej wówczas 300 uczniów, a zatrudnionych było pięciu nauczycieli.
W związku z trudnościami budżetowymi (był to okres tzw. wielkiego kryzysu gospodarczego), nastąpiła redukcja etatów nauczycielskich i związana z tym degradacja szkoły do statusu II stopnia (realizującej w ciągu siedmiu lat zakres programowy sześciu klas). Dodać należy, że od 1934 r. oprócz szkoły na terenie wsi istniała szkoła w Kolonii Dresina, do której uczęszczały dzieci jej mieszkańców. Szkoła w Dresinie została zlikwidowana podczas okupacji.

II wojna światowa nie przerwała działalności szkoły w Wietlinie, ale w znacznym stopniu zmieniła warunki i charakter nauczania. Sowiecki, a od 1941r. niemiecki okupant usunął z programów szkolnych język polski oraz historię i geografię Polski. Posługiwano się ukraińskim językiem wykładowym.

Jesienią 1944r. wznowiła swoją działalność w niezwykle trudnych warunkach szkoła. Konflikt polsko-ukraiński nie ominął również Wietlina. W marcu 1946r. oddziały UPA spaliły szkołę. Nastąpiła blisko roczna przerwa w pracy szkoły. Na początku 1947r. rozpoczęto naukę w dwóch klasach. Zajęcia prowadził tylko jeden nauczyciel – Adolf Drzewicki. Jesienią 1947r. kierownikiem szkoły została Janina Połoszynowicz. Zajęcia odbywały się w budynku znajdującym się naprzeciw spalonej szkoły (po drugiej stronie ulicy). Taka sytuacja trwała do roku 1950.

Inauguracja roku szkolnego 1950/1951 odbyła się w odbudowanym po pożarze budynku szkoły. Kierownikiem szkoły został wówczas Bronisław Kochmański. Kontynuowane były nadal prace wykończeniowe i porządkowe wokół szkoły. W zagospodarowywaniu terenu aktywny udział brali uczniowie. W 1953r. szkoła, podobnie jak cała wieś, została zelektryfikowana. W latach 1959-1960 przeprowadzony został kapitalny remont budynku szkolnego.

Jesienią 1961r., z inicjatywy nauczyciela wychowania fizycznego, Ryszarda Raby wybudowano boisko szkolne. Szkołę nadal rozbudowywano, dostosowując ją do wymagań, wynikających z powojennego wyżu demograficznego. W latach 1965-1970 wzniesione zostało nowe skrzydło szkoły oraz przeprowadzono modernizację starej części budynku. Dzięki tym działaniom uczniowie i nauczyciele otrzymali nowe klasopracownie.

Rok 1970, to ważna data w historii szkoły. Wówczas oddano do użytku nowy pawilon szkolny, a jednocześnie decyzją Kuratora Oświaty w Rzeszowie szkoła otrzymała patrona – pisarkę Marię Konopnicką.

W 1971r. dyrektorem został Zbigniew Barski, który funkcję tę sprawował przez następne 30 lat. Przez cały ten okres szkoła zmieniała się, dostosowując się do kolejnych przemian oświatowych. Uczniowie rozwijali swoje zdolności i umiejętności, odnosząc liczne sukcesy, szczególnie w sporcie. W 1982r. szkoła otrzymała puchar przechodni dla szkoły najbardziej usportowionej. Sukcesy te cieszyły, tym bardziej, że szkoła dysponowała skromnymi warunkami do uprawiania sportu.

W roku 2000 rozpoczęto kolejny remont, podczas którego wymieniono centralne ogrzewanie, okna oraz dach na młodszej części budynku szkolnego.

W następnym roku wymieniona została stolarka drzwiowa i podłogi. W 2002 r. zaczęła funkcjonować stołówka. Palącym problemem był brak zaplecza lokalowego dla zajęć wychowania fizycznego.

Projekt budowy sali gimnastycznej pojawił się w roku 1998, jednak wycofano się z niego ze względów finansowych. Nie zniechęciło to jednak obecnej Pani dyrektor do dalszych starań o tę niezwykle ważną inwestycję.

W październiku 2004r. zapadła decyzja o budowie hali sportowej w tutejszej szkole. Już jesienią 2004r. wykopane zostały fundamenty. Budowa hali szła dość sprawnie, dzięki czemu w ciągu dwóch lat uczniowie i mieszkańcy Wietlina otrzymali nowoczesny obiekt sportowy.

Opr. mgr Renata Bereza